To całkowicie przeznaczone dla dorosłych przedstawienie odniosło na Broadwayu całkiem spory sukces i prawdopodobnie zwróciło się twórcom, mimo sporych kosztów przygotowania. Na scenie pojawiał się żywy słoń i fabuła zakładała pokazanie kilku innych cyrkowych numerów. To miało zachwycić widzów. Udało się w pierwszej odsłonie zorganizować ponad 200 przedstawień.
Dziś o „Jumbo” raczej pamięta się w kontekście filmu z lat sześćdziesiątych z udziałem Doris Day i kilku piosenek, które zachowały świeżość do dziś i powracają na światowe estrady w przeróżnych, czasem zaskakujących wykonaniach. „Jumbo” to nie tylko „Little Girl Blue”, ale również „The Most Beautiful Girl In The World”, która do świata jazzu wprowadził Sonny Rollins sięgając po ten utwór na jednej ze swoich najważniejszych płyt „Tenor Madness” w 1956 roku i „My Romance”, grywany przez Dave’a Brubecka i Billa Evansa. Przedstawienia, przynajmniej w oryginalnej formie na scenie chyba już nie zobaczymy, bo sprowadzenie słonia do teatru nie jest dziś możliwe w większości cywilizowanych krajów świata.
W przedstawieniu wystawionym w 1935 roku w monumentalnym The Hippodrome przez Billy Rose’a, który również pisywał popularne piosenki na potrzeby swoich rewii, „Little Girl Blue” śpiewała Gloria Grafton. Orkiestrą na żywo w czasie przedstawień dyrygował sam Paul Whiteman. Niestety oryginalna obsada nie nagrała materiału muzycznego z przedstawienia.
Jedna z pierwszych popularnych wersji pochodzi z filmowej ekranizacji przedstawienia i jest wykonywana przez Doris Day, choć dużo wcześniej, bo już w 1947 roku do swojego repertuaru kompozycję Richarda Rodgersa włączyła Lena Horne i nieco później piosenkę nagrał Frank Sinatra. Ja jednak wybieram jako wzorzec wykonania tej kompozycji z tekstem nagranie Niny Simone z 1964 roku. Melodia Rodgersa doskonale sprawdza się również bez tekstu. Hank Jones na fortepianie z płyty „Urbanity” i Grant Green z Sonny Clarkiem pokazują jazzowy potencjał tej kompozycji. Hank Jones równo dziesięć lat po nagraniu swojej płyty odnalazł się w kwintecie Milta Jacksona grając w towarzystwie jego muzyków tą samą melodię. Jako ciekawostka prezentację uzupełnia koncertowe nagranie Janis Joplin ze słynnej pociągowej trasy w Kanadzie. Janis śpiewała „Little Girl Blue” na koncertach i w studiu. To drugie nagranie znajdziecie na płycie „I Got Dem Ol' Kozmic Blues Again Mama!” i na rozszerzonej dwudyskowej edycji albumu „Pearl”.
„Little Girl Blue” żyje komfortowym życiem jazzowego standardu, który wraca od czasu do czasu na światowe sceny, zarówno w wersji instrumentalnej, jak i jako zgrabnie napisana piosenka, za którą kryje się wiele ważnych nagrań sprzed lat – Sarah Vaughan, Janis Joplin, Nina Simone, Frank Sinatra, Ella Fitzgerald, Judy Garland, Anita O’Day, Sam Cooke, Doris Day, Odetta, Diana Ross, Rhoda Scott, Stacey Kent i wielu innych wokalistów i wokalistek sięgało i będzie sięgać po tą kompozycję.
Zawartość odcinka
1. Nina Simone – Let It All Out
2. Hank Jones – Urbanity
3. Janis Joplin – Pearl (Extended Edition)
4. Milt Jackson Quintet – 'Live' at the Village Gate
5. Grant Green – The Complete Quartets With Sonny Clark
